Monthly Archives: February 2012

Bangkok – Sukhothai – Chiang Mai – Pai – Chiang Rai – Krabi

Posted on by
10

Daar zijn we weer! Dit keer een berichtje vanuit het Noorden van Thailand.

Even een terugblik wat we de laatste 1,5 week hebben gedaan. Jammer genoeg zonder foto’s, want met deze camera is de resolutie blijkbaar te hoog om ze automatisch te uploaden. Moet nog even kijken hoe ik dit op kan lossen. Maar..hier de update:

In Bangkok hebben we nog een bootreisje gemaakt over de Chao Phraya rivier. Dit was zomaar een uurtje. De eigenaar van de longtailboot wilde volgens ons een snelle tijd neerzetten, want ipv een uur rond te varen waren we binnen 40 minuten alweer terug. Zoals een echte Hollander ging ik uiteraard even mijn beklag doen en kreeg ik uiteindelijk 100 bath terug. Daar kun je toch weer een lekkere Pad Thai van eten 😉

We besloten nog maar 2 nachten langer in het hotel te blijven en hebben daar een fietstrip bij Co van Kessel geboekt. De volgende dag zijn we eerst onze treinkaartjes wezen regelen. Helaas waren de nachttreinen richting Chang Mai de komende nachten volgeboekt, dus besloten we te stoppen in Phitsanulok en vandaar richting Sukhothai te gaan. Nadat we de kaartjes hadden gekocht gingen we om 13:00 uur weg bij het Grand China Princess hotel met 2 begeleiders. Eentje fietste er voor en eentje achter. We begonnen de fietstocht door Chinatown. Hier is het al goed opletten, want je moet in het drukke verkeer ook nog een keer opletten in welk steegje je in moet fietsen. Na een uurtje fietsen zijn we met het pontje overgevaren naar de volkswijk van Bangkok. Je merkt duidelijk het verschil met ‘de andere kant’ van Bangkok. Veel relaxtere sfeer, ook al zijn de mensen hier wel een stukje armer. Nadat we daar een tijdje hadden rondgefietst gingen de fietsen mee in de longtailboot, totdat we uiteindelijk bij het groene gedeelte van Bangkok aankwamen. Mensen zwaaien als je langskomt, kinderen die je high fives willen geven..hier zie je de ‘Glimlach van Thailand’ echt terug komen. Nadat we hadden gegeten zijn we teruggefietst door Chinatown richting het hotel en kwamen we daar rond 18:00 uur aan.

Op 11 februari was het tijd om Bangkok te verlaten en hebben we ‘s morgens de trein naar Phitsanulok gepakt. De trein had 2 uur vertraging, waardoor we iets later in Phitsanulok aankwamen. Hier hebben we de bus gepakt naar Sukhothai, waar we op het busstation werden opgehaald door een man van Sila resort. Wat een service! Nog niet eerder meegemaakt in ieder geval 🙂 We kwamen ‘s avonds aan en besloten hier lekker te eten en vroeg naar bed te gaan.

De volgende dag zijn we met de lokale bus richting het historische park van Sukhothai gereden. Hier hebben we fietsen gehuurd en zijn we rond gaan fietsen door dit gebied. Dit historische park staat ook op de op de werelderfgoedlijst van UNESCO en we begrijpen ook wel waarom, want het was echt super mooi en indrukwekkend. Binnen de muren bevinden zich de overblijfselen van het koninklijk paleis en 26 tempels, waarvan Wat Mahathat de grootste is. In het gebied om het centrum bevinden zich binnen een straal van vijf kilometer nog 70 andere historische locaties. Maar deze hebben we niet allemaal bezocht hoor. Haha!

Na een dagje te hebben gefietst wilden we nog naar de night market, maar deze bestond voornamelijk uit groente en fruit en waar verder ook niet veel te beleven was. We zijn terug gegaan naar het guesthouse, want de volgende dag moesten we er weer vroeg uit om de bus naar Phitsanulok (die er 1,5 uur over doet vanaf Sukhothai) te halen.

De man van het guesthouse heeft ons om 10:30 uur naar het busstation gebracht en we konden eigenlijk direct instappen. Eenmaal aangekomen op het treinstation van Phitsanulok bleek dat de trein wederom 2 uur vertraging had, dus daar zaten we.. Om 16:00 uur kwam uiteindelijk de trein waarna we richting Chiang Mai gingen. Om 22:30 uur kwamen we op 13 februari redelijk gebroken aan. Na zo’n treinrit wil je gewoon lekker naar bed 🙂 Ik had al een guesthouse voor ons geboekt, dus na aankomst zijn we met de tuk-tuk afgezet bij het Lai Thai guesthouse. En slapen maar…

Chiang Mai is een leuke stad. De sfeer hier is wederom totaal anders als die in Bangkok. Het voelt heel knus, ook al wonen er toch 1,6 miljoen (geregistreerde) mensen. We zijn een wandeling gaan maken door het oude centrum van Chiang Mai die in de Lonely planet stond. Het oude gedeelte staat vol met tempels. De een nog mooier dan de andere, maar de …. sprong er wel bovenuit. Er was hier ook een school voor de monnikken en in de tempels waren ook een aantal monnikken aan het mediteren. Je moest goed opletten om te zien of ze wel knipperden met hun ogen. Zo gefocussed waren ze.

’s Avonds zijn we naar de night market geweest en hebben we daar gegeten bij een tentje waar veel toeristen zaten, maar…toch weer aan de pad thai gegaan. Dat Aziatische eten is wat dat betreft toch echt wel lekkerder dan die wannabe schnitzel die ze je daar voorschotelen.

De volgende dag hebben we een uitstapje gemaakt naar het Mong hill tribe village van Ban Mong Doi, vlakbij de bekende tempel Doi Suthep. We hadden verwacht een stam te bezoeken, maar het was eerder een markt waar ze probeerden wat spullen aan de toeristen te verkopen. Hier waren we dus snel uitgekeken..

Vervolgens gingen we naar de tempel. Hier waren mijn ouders al een keer geweest en vonden zij erg mooi. Helaas vonden veel meer mensen deze tempel mooi, want de bussen vol toeristen stonden hier te wachten. Haha! We zijn met de cable car naar boven gegaan en daar rond gekeken. Veel goud dat er blinkt uiteraard…’s Avonds nog maar even een massage gepakt en lekker in de olie gezet 🙂

16 februari zijn we in de bus van aYa service gestapt..op naar Pai. 762 bochten..en nee..ik ben niet over mijn nek gegaan. Normaal gesproken trek ik dat nooit echt zo en al zeker niet in een minivan, maar..ik heb het binnen kunnen houden. De chauffeur wilde wel een nieuw lap record neerzetten geloof ik, want rechts inhalen in een bocht was voor hem geen probleem. Voor ons daarentegen…wij zaten af en toe met samengeknepen billen als hij weer eens zo’n actie uithaalde. Uiteindelijk veilig in Pai aangekomen en hebben we ingechecked in het Baan Pai Village resort. Een hutje gemaakt van bamboo, bladeren en riet wat aan alle kanten kraakte. Lekker idilisch wat dat betreft. Pai is echt een heerlijke relaxte plek. Dat komt eigenlijk van vroeger uit, want hier zaten altijd (en nu nog steeds wel) veel hippies. Drugs was hier geen probleem, waardoor er steeds meer en meer mensen naartoe trokken. De wet gaat overigens binnen nu en enige tijd veranderen. Ze scherpen de drugswet nog meer aan. Als je drugs het land mee in brengt of ze pakken je er mee, dan is het binnen 60 dagen de doodstraf. Maar..we hebben gehoord dat het in Pai nog steeds te krijgen is en dat bleek ook wel, want er liepen genoeg blije figuren rond. Haha!

’s Avonds met het eten bleek dat de temperatuur hier snel naar beneden gaat, maar de volgende dag bleek dat helemaal. 10 graden! Daarvoor zijn we niet naar Thailand gekomen. Dus..zo charmant als ik er uit kon zien met een dikke trui, lange broek en sokken aan in slippers naar een tentje om te ontbijten voordat we een tourtje gingen maken.

We hebben een eerste stop gemaakt bij Namtok Pha Suea Forest park waar een hele mooie waterval was. In de rivier die daaronder liep zwommen hele grote vissen. Je mocht deze alleen niet vangen, want ze waren enigszins giftig. Dan maar lekker laten zwemmen 🙂

Onderweg heeft de eigenaar van Pai Adventures, die onze gids was, is op veel plekken gestopt om dingen uit te leggen over van alles en nog wat. We hebben ook verschillende dingen geproefd zoals gezoette aardappels van het land en typisch Noord Thaise worst (plakreist met varkensvlees en nog wat dingen??).

We zijn toen gestopt bij Phu Klon. Een warmwaterbron met een modderspa. Nadat we enige uitleg hadden gekregen over de bron besloten we maar een mineralenvoetenbadje te pakken. Nou…daar kon je een ei in koken..zo warm was het water! Je moest in een keer je voeten in het water zetten en niet meer bewegen. Toen ik uiteindelijk toch even bewoog, je kan maar eigenwijs zijn, begreep ik wel waarom. De temperatuur ging voor mijn gevoel nog een keer 10 graden omhoog!

Nadat onze benen vuurrood waren geworden vertrokken we naar het Longneck Karen hill tribe. Onderweg zijn we gestopt bij een lokale supermarkt en daar hebben we een groot blik (en als ik zeg groot, dan bedoel ik ook echt groot) koekjes gehaald om die daar uit te delen. ‘To make friends’, zoals de tourgids zei. En vrienden kun je nooit genoeg hebben, dus voor 300 bath hebben we zo’n blik meegenomen naar de langnekken 🙂 Vrouwen dragen hier koperen ringen om hun nek als een vorm van schoonheid. Ik heb een tijdje met een van de vrouwen zitten praten die goed Engels sprak. Zij staat op zo’n beetje iedere foto/anzichtkaart/etc wat er maar te vinden is over deze stam, maar…enige tijd geleden heeft zij de ringen afgedaan. Het begon pijn te doen en ze was er klaar mee. Ze had brandplekken in haar nek zitten, want als ze de ijzeren ringen om doen dan is het heel erg heet.

Toen de kinderen eenmaal zagen dat ik met koekjes aankwam, had ik inderdaad een hele hoop vrienden. We zijn naar de school gelopen en de kinderen werden helemaal wild daar. Nadat ik moeder Theresa had uitgehangen zijn we verder gereden naar Mae Hong Son. Daar lekker gegeten en wat gedronken en toen nog gestopt bij de Wat Phra That Moi Kong Mu tempel. De oudste en grootste tempel die op de Kong Mu berg staat. Vanaf Mae Hong Son was het nog 2,5 uur terug rijden naar Pai, dus we besloten terug te gaan. ’s Avonds hebben we in het stadje nog de bus geregeld terug naar Chiang Mai, wat gegeten en de tas en koffers gepakt.

De volgende dag hebben we om 8:00 uur de minivan van Pai naar Chiang Mai gepakt, dus weer…762 bochten te gaan. En wederom…heeft m’n lichaam zich goed weten te houden. In Chiang Mai heb ik buskaartjes geregeld naar Chiang Rai. Chiang Ria ligt nog verder naar het noorden en vlakbij de Gouden Driehoek. Dit was wederom 3,5 uur rijden, maar dit keer wel in een VIP bus. Het was eigenlijk een normale bus (incl airco weliswaar), maar om het speciaal te maken zetten ze er maar VIP voor 🙂

In Chiang Rai zijn we ingecheckt bij Baan Bua Homestay. Een leuk en kleurrijk hostel in het centrum van de stad. ’s Avonds eerst maar weer een lekkere massage gepakt en wat gegeten op een pleintje waar ze muziek/dansoptredens gaven.

De volgende dag zijn we met de greenbus naar Sop Ruak gereden. In deze stad is het drielandenpunt: Thailand, Myanmar en Laos. Hier wat rondgelopen en ook nog naar het opiummuseum geweest. Daar viel, jammer genoeg, niets te roken, dus zijn we rond 17:00 uur weer terug naar de Chiang Rai gegaan. Onze laatste dag in Chiang Rai zijn we met de lokale bus (grote klok die voor in de bus ophangt, ventilators, raampjes die jezelf open kunt schuiven, ouwe bankjes en gewoon even roepen als je wilt stoppen ipv op een knopje drukken) naar Wat Rong Kun gegaan – de witte tempel. Over het geheel zijn ook nog een keer kleine spiegeltjes geplakt, dus als de zon er op schijnt dan schitterd de tempel aan alle kanten en doet het bijna zeer aan je ogen.

En ja..toen was het dan echt tijd om het Noorden te verlaten en richting de witte stranden te gaan. De man van het hostel heeft ons naar het vliegveld gebracht. Gisteren (21 februari) hebben we het vliegtuig om 13:40 uur vanaf Chiang Rai naar Bangkok gepakt. Om 18:10 uur vetrok het vliegtuig van Bangkok naar Krabi. Eenmaal in Krabi aangekomen zijn we met de taxi naar KR Mansion gebracht in Krabi stad. Vandaag zijn we met de tuk tuk bus naar Ao Nang geweest en daar lekker op het strand gelegen. Ik vergelijk Ao Nang enigzins met het 2e Benidorm. De gemiddelde leeftijd ligt hier hoger, de prijzen liggen hoger en je ligt lekker knus op het strand. Maar..nog steeds erg mooi hier. Heel bergachtig, rotspartijen in de zee, veel eilandjes die je in de verte ziet en de zon die vanmiddag goed hard aan het branden was.

Morgen pakken we om 10:00 uur de ferry naar Koh Phi Phi. Een heerlijk bounty eilandje hier ongeveer 2,5 uur bij vandaan. Daar slapen we in The White in ieder geval 2 nachten. Wat we daarna gaan doen moeten we nog even kijken. In ieder geval nog even genieten van de laatste week samen.

Nou..hoop dat alles goed met iedereen gaat. Carnaval allemaal overleefd (nog meer roddels en foto’s graag!). Nog geen baby nieuws uit Achterveld? Ijspret al weer voorbij? Vakanties al geboekt voor van de zomer? Motoren alweer aan de accu’s gezet?

Hoor het graag weer. Bedankt allemaal voor de leuke reacties. Doet me goed!!

Dikke kus

Kuala Lumpur – Penang – Haytia – Bankok

Posted on by
7

Op het moment dat ik dit schrijf zit ik in het hotel (wat een luxe!) te wachten op mijn ouders. Ben heel erg blij dat mijn ouders komen en zie er erg naar uit om ze weer te zien. Vooral nu..maar waarom dat is vertel ik later.

De laatste 2 dagen in Kuala Lumpur waren erg leuk. Dominic en ik hebben een beetje gechilled, lekker uitgeslapen, beetje door de stad gewandeld, shisha gerookt en gegeten en gedronken met mensen die hij eerder in zijn reis had ontmoet. Opeens was het toen 4 januari en hebben Dominic, nadat we alle foto’s, video’s, muziek en films over hadden gezet naar elkaars computer, gedag tegen elkaar gezegd. Dominic ging naar Melakka, de plek waar ik in het begin van mijn reis ben geweest. Waarschijnlijk zie ik hem weer in april, want wild an terug naar Bangkok voor het nieuwjaar. Dit heet het Songkrang festival en dit staat eigenlijk een paar dagen in het teken van watergevechten en heel veel feesten. Dus ja…daar moet ik natuurlijk bij zijn! 🙂

Om 22:00 uur heb ik de taxi gepakt naar het centraal station en ben ik de nachttrein ingestapt naar Penang. Zat naast een stel uit India die 3 dagen naar Penang gingen om te vieren dat ze 1 jaar getrouwd waren. Gezellig met hen zitten kletsen over India. ‘You will either hate it or love it’ en over de verschillen van culturen. Was een hip stel, dus stonden ook wel open voor de verschillen. Uiteindelijk bood de man mij zijn bed aan, want zag het niet echt zitten om boven te slapen. Om 6:30 uur de volgende dag kwam ik aan in Butterworth. Het was een heel erg verlaten station, wat best vreemd is voor zo’n grote plaats. Toen ik in de rij stond om te vragen hoe ik naar het eiland kon gaan werd ik aangesproken door Nick, een Australische jongen die samen aan het reizen was met een vriend van hem, Flinn. Eerst hebben we onze tassen achter gelaten op het station in een afgesloten ruimte en zijn we vertrokken. . We besloten met z’n 3en de ferry te pakken en daar eerst maar eens een lekker ontbijtje te pakken. En ja..daar sta je dan op zondagochtend 7:30 uur. Het was helemaal uitgestorven, totdat we ineens een hoop muziek hoorden. Er was een soort optocht van mensen (moslims) die al zingend met elkaar naar de moskee gingen voor het gebed. Iedereen was flink opgetut en je zag dat ze echt hun zondagsoutfit aan hadden. Onze magen begonnen steeds harder te schreeuwen om eten en uiteindelijk een Indisch restauantje gevonden waar we, nadat de stoet voorbij was gekomen, naan met kipcurry hebben gegeten. We mochten op de een of andere manier niet eerder eten van die mevrouw, dus dat hebben we maar opgevolgd. Zal wel een religieuze reden voor zijn geweest  Daarna hebben we de bus gepakt richting het strand. Hier was het ook nog erg rustig en zijn we maar op het gras op een rotonde even in de zon gaan liggen. Het was eb en onmogelijk om lekker op het strand te liggen en de rotonde was de enige plek die we zo snel kondn vinden. Haha! Hadden veel bekijks. Stopte zelfs en Chinees stel die beide uit de auto stapten, meisje kwam naast mij zitten, begon heel hard te giegelen en daar was ie weer: ‘picture please?’. Haha! Dus..Peggy zat weer met d’r handje in de lucht met een peace teken een blije glimlach op haar gezicht te toveren. Haha! Om 13:00 hebben we de ferry terug gepakt , want om 14:30 uur vertrok de trein. Maar helaas…de trein was gecancelled. De enige optie was om met de bus naar Haytia te gaan en van daaruit met de trein naar Bangkok te gaan. Ik kon kiezen om mijn geld terug te krijgen of om het treinkaartje te houden en dus ook de reservering. Uiteindelijk maar apart mijn buskaartje gekocht en het kaartje gehouden. Zag mezelf aan staan op het busstation in Haytia ‘s avonds en had geen zin om dan ergens een hostel te moeten zoeken. Na een 4 uur durende busrit en een Amerikaan die maar bleef praten, kwamen we aan in Haytia en na een uurtje wachten was daar dan eindelijk de trein naar Bangkok.

In de trein ontmoette ik een Duitse jongen, Tom, die 4 maanden in Sydney woonde en nu even 3 weken aan het reizen was door Maleisie, Thailand en Bali. Nadat we hadden gegeten heb ik de gordijntjes dicht getrokken en heb ik de film Kung Fu Panda op m’n laptop gekeken. 🙂

Om 7 uur was ik wakker en heb ik lekker naar buiten zitten turen. Op de een of andere manier was ik even vergeten wat voor ander land Thailand eigenlijk is. Zeker na een maand in Maleisie te hebben doorgebracht is het verschil duidelijk zichtbaar. Uiteraard is e rook zeker armoede in Maleisie, maar hier lijkt het op grotere schaal te zijn. Huisjes van triplex of spaanplaten, kinderen van een jaar of 6 die al aan het werk zijn op de plantages, nog gewoon met paard en wagen aan het werk…ja..het is weer even terug in de realiteit. Tom vertelde over zijn hostel en besloot daar ook naartoe te gaan. De Amerikaanse jongen had gevraagd of ik met hem mee ging, maar doordat hij continua an het ouwehoeren was werd ik daar al moe van, dus dacht: trek lekker mijn eigen plan. Jij kijkt maar wat je doet 🙂

Het hostel is prima, maar wel duur voor Thaise begrippen. Betaal hier 14 euro per nacht wat redelijk normaal is voor hier. Heb 2 nachten geboekt en dan zie ik wel. We hebben een beetje rondgelopen in dit district en ‘s avonds de tuk tuk naar het Indra Regent Hotel gepakt. Hierachter is een leuke markt en moest nog even een lange broek scoren, omdat ik de volgende dag wat tempels wilde bezoeken. Er zaten 2 mannen wat gitaar te spelen en te zingen en daarnaast was een oud volkswagenbusje wat vol stond met drank. We besloten daar even te zitten, drankje te doen en te luisteren naar de muziek. Wat heerlijk was. Rond 23:00 uur besloten we te gaan en stapten we in de tuk-tuk terug naar het hostel. Ja..en toen gebeurde het. Ik had mijn rugzak op mijn schoot liggen met mijn armen door de hengsels. We waren bijna bij de stoplichten bij een druk kruispunt toen er 2 mannen op een scooter aan kwamen rijden en voordat ik het wist….gingen ze er vandoor met mijn rugzak. Het gebeurde allemaal zo ontzettend snel. Denk nog geeneens een seconde. De scooter werd gevolgd door nog een scooter met 2 mannen er op, dus denk dat als het hen niet was gelukt dat de 2e scooter had toegeslagen. Ik begon te schreeuwen en de &%#@ woorden (in het Engels!?) schoten mijn mond uit. Wat was ik boos zeg! Maar vooral..al mijn spullen zaten er in. Gelukkig had ik mijn paspoort en pasjes in mijn heuptasje zitten, dus die hebben ze niet te pakken kunnen krijgen, maar wel: mijn iPhone! die ik had gekregen van Ron, mijn GoPro camera die ik net 2 dagen voor vertrek had gekocht, mijn digitale camera, mijn iPod, mijn medisch paspoort en mijn international rijewijs. Gelukkig was Tom bij mij, want werd echt helemaal gek. We vroegen de tuk-tuk chauffeur direct naar het politiebureau te gaan. Daar lag een man languit in zijn stoel te slapen en een ander wuifde naar de chauffeur dat hij ergens anders naartoe moest gaan. Bij het 2e politiebureau moest ik opschrijven wat ik in mijn tas had zitten en daar begonnen ze alleen maar te lachen en negeerden me vervolgens een half uur lang. Ineens moisten we naar een ander politiebureau waar het rapport is opgemaakt. Niemand sprak er echt Engels dus dat was ook nog eens erg lastig. Ze hebben nog geeneens mijn contactgegevens genoteerd, dus toen dacht ik al…zij gaan niet proberen mijn spullen te vinden.

Uiteindelijk waren we rond half 2 terug in het hostel. Het meisje dat op mijn kamer zat vroeg wat er was en dat was het moment dat het me even te veel werd. Dus..even 2 minuten gehuild en toen ging het wel weer. Haha! Die emoties moisten er even uit denk ik. Heb gewacht tot 2 uur en toen kwamen we mn ouders op skype. Had dat ‘s middags al via mijn broer met ze afgesproken. Toen rustig aan ze uitgelegd wat er was gebeurd en dat ze zich geen zorgen hoefden te maken om mij. Meteen alle mailtjes naar de bank gestuurd en de verzekering en rond hal 5 gaan slapen. Om half 7 schrok ik weer wakker en dacht ineens wat er allemaal op mijn telefoon stond. Contact gehad met apple die me super hebben geholpen en zij hebben m’n account afgesloten zodat ze geen aankopen bijvoorbeeld konden doen via appleID. Verder al mijn wachtwoorden gewijzigd en toen rond 8 uur maar weer even naar bed gegaan.

Om 10 u schrok ik weer wakker en ben ik maar wakker gebleven. Kon nog niet helamaal geloven wat er was gebeurd en heb het moment wel 100x in mijn hoofd afgespeeld. ‘s Middags zijn Tom en ik nog naar de Wat Pho temple geweest en heerlijk gegeten op een marktje vlakbij het Grand Palace. Daar nog een handgemaakt horloge gekocht voor weinig, want ja…mijn telefoon was mijn horloge en die had ik niet meer. Gisterenavond terug gegaan naar het marktje achter het Indra hotel en weer dezelfde broek gekocht, want ja..die hadden ze ook gejat. Daar bij een food court wat gegeten en in de taxi gestapt terug naar het hostel.

‘s Avonds zijn we met een Duits meisje, Mirra, en een Fins meisje, Anna, naar de barstreet geweest waar een stuk uit de film Hangover2 is opgenomen. Het is een hele belevenis om daar te zijn. Ladyboys, prostituees, veel vieze ouwe mannetjes, strippers, en ja..de ping pong show. Shows waren net afgelopen toen ik er kwam, maar voor de mensen die nieuwsgierig zijn wat dit precies is..google maar eens 😉 Vanmorgen om 12 uur uitgechecked en nog even ontbeten met de mensen met wie ik de afgelopen dagen was.

Nu lekker wachten op papa en mama. Heerlijk om die weer te zien zeg. Zeker nu! Weet nog niet wat we de komende tijd allemaal gaan doen. Die stoere ouders van mij laten het allemaal maar op zich af komen en gaan echt mee backpacken. Dus: niets plannen, overnachten in hostels, en vooral…genieten! Ik heb dus nu helaas geen foto’s die ik bij mijn verhaal kan zetten, maar beloof jullie..die komen snel weer!

Ow..ennuh..ik ben niet zielig of iets hoor. Het is even een klote ervaring, maar voel me al weer goed. De lach stond al weer snel op mijn gezicht 😀 Het is tenslotte maar material en ik ben verder ok. Met yoga leren ze dat je geen mening moet hebben over negatieve dingen die je soms overkomen. Het is zoals het is. En daarnaast geloof ik in karma..dus uiteindelijk krijgen die mannen wel wat ze verdienen 😉

Tot snel weer!

Dikke kus

Singapore – Pangkor – Kuala Lumpur

Posted on by
9

Ht is alweer even gelden dat ik een blog heb geschreven. Probeer eerlijk gezegd zo min mogelijk achter de computer te zitten, simpelweg omdat er zoooooooooveel andere dingen te doen zijn hier. Maar…ik heb een laptop gekocht, zodat ik het mezelf iets makkelijker kan maken. Heb al meteen films, al mijn foto’s en GoPro filmpjes en muziek op mn laptop (die slechtt 1.3 kg weegt) gezet..dus de 38 urige reis die ik voor de boeg heb kom ik wel door. De update:

22 januari kwamen we na een heeeeele lange treinreis aan in Singapore. Nadat we hadden ingecheckt in het Drop Inn Hostel hebben we de metro gepakt naar Chinatown Dominic had gehoord dat Chinees Nieuwjaar vieren daar erg leuk was. Helaas was dit niet helemaal het geval. We hadden een leuk Chinees restaurant gevonden aan de hoofdstraat waar het al vechten was om een plekje. Rond 22 uur begon de muziek te spelen en kwamen de drakendansers, maar…dat duurde slechts 10 minuten. 5 x knipperen met onze ogen en het vuurwerk was ook alweer afgelopen. Haha! Maar goed..de drankjes smaakten prima dus hebben een leuke eerste nieuwjaarsavond gehad.

De volgende dag hebben we een 2daagse OV kaart gekocht en was het tijd om de toerist uit te gaan hangen. Normaal gesproken ben ik niet zo van de musea bezoeken, maar National Museum in Singapore is echt de moeite waard om een keer heen te gaan. We zijn hier de halve dag geweest en hadden er nog wel een paar uur langer rond kunnen lopen. Was heel veel interactie, veel bijzondere schilderijen en aparte ruites. Helemaal te gek in ieder geval!

Na het National Museum zijn we doorgegaan naar het Art museum. Dit was ook weer heel er bijzonder en waar we ook zo weer 4 uur verder waren. Er waren bijzondere exposities van veel jonge ontwerpers. Genoeg te zien in ieder geval.

Na een dagje musea was het weer tijd voor lekker eten en een koud drankje. Ze zijn wel strikt met de tijden. Zo kun je in veel gevallen na 00:00 uur het openbaar vervoer niet meer pakken en moet je bijna wel een taxi pakken/lopen. Gelukkig zat er een 7Eleven op de hoek waar de drankjes ook koud stonden, dus hebben we tot half 2 lekker bij het hostel wat gedronken en een film gekeken.

Er is veel te vertellen over Singapore en ook veel te leren. We besloten naar het Changi Museum te gaan. Ze vertellen hier wat er gebeurde in Singapore tijdens de 2e Wereldoorlog. Dit was wederom erg indrukwekkend. We hadden een audio tour gepakt en zijn door het museum, wat relatief klein is, gelopen. Het is een afwisseling van feiten en waargebeurde verhalen van mensen die in de Changi gevangenis zaten/de 2e Wereld Oorlog hebben meegemaakt.

Na alle musea bezoeken waren we toe aan wat luchters, dus zijn we naar Sentosa eiland gegaan. Dit is een apart eilandje buiten Singapore met daarop een amusement park. Iedereen ging daar helemaal los, maar wij vonden het allemaal maar duur en eigenlijk ook niet heel bijzonder. We zijn, na een te dure maaltijd die helemaal niet lekker was, terug gegaan naar het hostel. Lekker slapen…

De bedoeling was om eigenlijk maar 3 dagen in Singapore te blijven, maar er is hier zoveel te doen en te zien dat we besloten langer te blijven. Vandaag zijn we naar singapore Zoo gegaan en naar de Nightsafari. Helemaal geweldig!! De meeste dieren hier zitten niet in kooien, dus je hebt echt het gevoel alsof je door de jungle loopt. We hebben bijzondere dieren gezien zoals de witte tijger. ‘s Avonds de nightsafari was ook erg leuk. We konden de ronde niet helemaal afmaken, omdat we de laatste bus moestn pakken. Daarom hadden we een treintje gepakt…ja..ik weet het..niet heel leuk en lekker voor schut…door de dierentuin heen. Hebben ze erg leuk gedaan, want je komt zo dichtbij dat je de tapirs zelfs aan kon raken. Ok…kun je beter niet doen, want dan worden ze nijdig..maar het zou kunnen 🙂

De 26ste zijn we naar Marina Bay gegaan. Dit is het business district in Singapore. Relatief veel nieuwe gebouwen. We zijn langs het water gelopen langs Merlion en hier hadden we een mooi uitzicht op het Sands hotel. Dit hotel heeft 3 grote torens met daarbovenop een platform wat lijkt op een groot schip.
‘s Avonds was hier een lichtshow. Hier hebben we even een kwartiertje naar gekeken en toen het afgelopen was zijn we terug gegaan naar het hostel om onze tas te pakken.
Om 22:45 uur hebben we de bus gepakt naar Kuala Lumpur. Hier hebben we een bus gepakt naar Ipoh en daar vandaan weer een lokale bus naar Lumut. We kwamen middenin de nacht aan in KL. Het ging allemaal wat vreemd. Werd meteen geroepen: where do you want to go! Where!? Where?! Pff..zit je niet echt op te wachten als je net gebroken uit een bus stapt. Uitendelijk te veel geld betaald voor een buskaartje naar Ipoh, maar dat kon ons weinig schelen. We wilden alleen maar slapen…

Uiteindelijk aangekomen in Lumut hebben we de ferry gepakt naar Pangkor. Eenmaal aangekomen hebben we samen met 2 Poolse meisjes een taxi gedeeld naar Teluk Nipah. Hier een hostel gevonden en daarna meteen richting het strand gegaan om even lekker te zwemmen.

De volgende dag zijn we langs de rotsen gaan klimmen om vervolgens de oversteek te kunnen maken naar een ander eilandje. Er liggen heel veel rotsen ook in het water en grote krabben, dus het was een beetje opletten. Uiteindelijk onze rugzak en handdoeken verstopt tussen de rotsen en de oversteek gemaakt. Het was even flink zwemmen, want er stond hee wat stroming maar het was het meer dan waard. De toeristen die voorbij kwamen zagen ons meer als attractie volgens mij, want we werden veel op de foto gezet. 🙂


Toen we terug wilden gaan was het water al flink gestegen. Nadat we de rugzak en de handdoeken hadden gepakt merkten we al snel dat we niet meer konden lopen, maar moesten zwemmen. Uiteindelijk mijn voet flink opengehaald aan een rots :/ Au! Gelukkig maakte het zoute water de wond al meteen schoon..:)
‘s Avonds zijn we met de 2 Poolse meisjes wezen eten. Lekker gamba’s. Heerlijk!!

Jammer genoeg..werden we midden in de nacht wakker met iets minder prettig nieuws. Bed bugs!! Ieh…ze hadden me al flink te pakken genomen op mijn rug. We hebben meteen extra lakens gepakt en over de matrassen gegooid en in onze slaapzakken gaan slapen. Het lijkt een beetje op een grote muggenbult. Incl. de jeuk kan ik je vertellen! Vond het een erg vies idee. Zeker omdat we er nog een nacht langer moesten slapen. Deze dag zijn we met de scooter naar een Nederlandse vesting geweest en een kleine jungle trekking gemaakt om vervolgens bij een schitterend strandje aan te komen. Ondanks alle rotsen en keien in de zee was het echt genieten hier.
500 meter voordat we terug waren in het dorpje hield onze scooter er mee op…geen benzine meer. Haha! Ik ben lekker op het strand gaan liggen en Dominic is terug gelopen met de scooter en wat benzine gehaald bij een hotel. We hebben lekker aan het strand gegeten en besloten om de volgende dag richting KL te gaan.

Kuala Lumpur
Daar zijn we weer!! Na een ferry te hebben gepakt en een te lange busrit zijn we weer aangekomen in KL. Nadat we hadden ingecheckt in het travellers Guest Lodge zijn we naar een Arabisch tentje gegaan en hebben we shisha gerookt. Nadat we daar 2 uur hadden gezeten voelde ik me enigszins van de wereld, dus had ook geen problemen om in slaap te vallen. Haha!

In Kuala Lumpur hebben we de laatste dagen niet zo veel gedaan. Ik heb mijn visum voor Thailand geregeld, 2 dagen naar de MotoGP test in Sepang geweest wat heleaal te gek was! een laptop gekocht en vooral…heel erg rustig aan gedaan. Ik vertrek over 20 minuten naar KL central en dan pak ik de trein naar Penang. Deze treinreis gaat 8 uur duren. Dan kom ik morgen om 6:30 uur aan en moet ik tot 14:30 uur wachten op mijn trein naar Bangkok. Deze treinreis gaat 22!!! uur duren. In totaal dus 38 uur voordat ik in Bangkok ben, maar…het wordt vast weer een hele ervaring! Heb  keer een nachttrein, dus kan lekker pitten. 🙂

Volgende berichtje komt dus vanuit Thailand. Vandaag zit mijn eerste maand er precies op. Ik zeg: op naar de volgende!

Dikke kus vanuit Maleisie!