Deze keer een korter verhaal, want in Laos heb ik vooral genoten van de rust. 🙂

Op 16 april hebben we, Andy, Ed en ik de nachttrein van Bangkok naar Vientienne- Laos gepakt. Deze reis duurde zo’n 14 uur. Er werd gezegd dat het regelen van een
visum nogal een geregel zou kunnen zijn, maar dat viel uiteindelijk allemaal
wel mee. Formulieren invullen, pasfoto geven en 35 dollar betalen en de stempel
stond weer in het paspoort. De reis door Laos kon beginnen.

De bus bracht ons naar het busstation. Daar aangekomen kwamen de tuk tuk mannen alweer op ons af. Je moet goed opletten, want opeens zie je je tas een tuk tuk ingaan en zeggen ze: ‘kom, ik breng je naar een goed hostel.’ We vonden de prijs om ons naar het centrum te brengen te hoog, dus besloten we te lopen. Dit was maar een
kwartiertje, dus was goed te doen. Meteen maar even mijn dollars gewisseld naar
Kip en op zoek gegaan naar een hostel. We kwamen uit bij Saysolly. We zeiden al
tegen elkaar: zouden ze dat expres hebben gedaan? Omdat veel Aziaten de ‘r’
niet kunnen zeggen. Haha! Ed en ik hadden allebei wel trek gekregen, dus zijn
we lekker een stokbroodje wezen eten en Andy ging even een tukkie doen.

Vientienne is de hoofdstad van Laos. Het is een stad, die niet echt als een
stad aanvoelt maar wel enige sfeer mist. Het heeft wel veel historie en dus
hebben Ed en ik een fiets gehuurd en zijn we de stad rond wezen fietsen. Was
sowieso lekker om actief bezig te zijn en ook gezellig. Voor Ed was het even
wennen om rechts te fietsen, dus die volgde mij.

’s Avonds zijn Andy en ik naar een tempel gegaan waar je een traditionele
Laotiaanse massage kon krijgen. Het lag helemaal in de bossen en je had het
idee dat je bij mensen thuis was. De massage was erg lekker, ook al leek het
soms meer op een kraker. Haha! Na de massage voelde het in ieder geval weer
lekker ontspannen aan in mijn lichaam.

Ed besloot om naar Vang Vieng te gaan en Andy en ik zijn richting Luang Prabang
gegaan. Dit was een 14 uur durende busrit. Na 10 minuten kwamen we er al achter
dat asfalt een luxe ding is in Laos. Daarbij kwam kijken dat we hadden besloten
om met de lokale bus te gaan. Dit was een oude Koreaanse bus, zonder
airco.  En dat noemen ze dan VIP. VIP staat hier niet voor Very Important Person, maar voor Veel In Proppen. De bus zat bomvol, krukjes werden in het gangpad gezet en ja hoor..zelfs kippen werden mee de bus ingenomen. Haha!

We kwamen pas om 02:00 uur aan in Luang Prabang. Gelukkig was de tuk-tuk
chauffeur zo lief om ons te helpen met het zoeken van een hostel. We kwamen uit
bij Sokdee Guesthouse. Een familiehostel in een van de zijstraatjes, naast de
Mekong rivier. Luang Prabang was een heerlijke plek om te verblijven en dus zijn
we een week gebleven. De stad heeft veel historie, tempels, musea en
restaurantjes waar je heerlijk kunt eten.

We zijn een dagje wezen mountainbiken en wezen kayakken. Dit was wel even
afzien met 38 graden, bergje op bergje af. Halverwege moest ik toch even gaan
zitten met mijn hoofd die meer op een ontplofte tomaat leek. Eenmaal bij de
rivier aangekomen kwamen er 4 anderen bij en zijn we richting het olifantenpark
gegaan. Daar hebben we lekker gelunched en gewacht tot een stel klaar was met
hun ritje op de olifant.

Toen we de kayak instapten dachten we; dit duurt waarschijnlijk maar een
uurtje. Maar 3 uur later kwamen we pas aan op de plek waar we opgepikt werden.
Nou, ik kon mijn armen amper meer voelen. De omgeving en de stroomversnellingen
die er af en toe waren, maakten gelukkig veel goed.

De volgende dag ging om 05:15 uur de wekker en zaten we om 5:45 uur al op de stoep te wachten op de aalmoesprocessie, de Tak Bat. We hebben een rustig plekje opgezocht waar niet veel toeristen waren.  De processie is een rustige, meditatieve
ceremonie, waarbij de monniken de gelofte van armoe en nederigheid demonstreren
en de leken Boeddhist het geven als een spirituele goede daad ervaren. Je kunt
wat rijst en crackers kopen van vrouwtjes die op de straat rondlopen, maar
eigenlijk hoor je het eten zelf te maken. In 45 minuten tijd hebben we denk ik
wel zo’n 250 monikken voorbij zien komen. Het was erg indrukwekkend en zeker de
moeite waard om zo vroeg mijn bed voor uit te komen. Iets wat niet zoveel
gebeurd 😉

Daarna zijn we naar de ochtendmarkt gegaan waar ze de meest bizarre dingen
verkopen. Vooral veel insekten, hagedissen, vogels, eenden en ganzen gezien die
voor je neus werden geslacht. Jammie..zo op de vroege morgen.
‘s Middags hebben we een tuk tuk gepakt en zijn we naar de mooiste waterval geeest die ik ooit heb gezien: de Kuang Si Falls. Het water was zo blauw, dat je bijna zou denken dat het nep was. Het heeft 7 verdiepingen en op sommige plekken kun je zwemmen. Ook al eten er wel wat kleine visjes aan je, was het zeker de moeite waard om hier heen te gaan.

Om weer even te ontspannen heb ik ook nog een yoga les gevolgd. Dat was echt heerlijk en voelde mezelf daarna weer helemaal klaar om door te gaan naar de volgende plek: Vang Vieng.

In Vang Vieng hebben we weer afgesproken met Ed. Ed had inmiddels een Poolse
jongen, Dan, ontmoet en dat klikte meteen erg goed. Ja..wat kan ik eens
vertellen over Vang Vieng. Vang Vieng is een plek dat bekend staat om te
feesten en tuben. Tuben gebeuren veel ongelukken mee. Langs de rivier zijn veel barretjes waar mensen goedkoop dronken kunnen worden, maar ja..dan moeten ze de tube weer in om de rivier af te gaan terug naar het dorp. Niet echt handig om zoiets te doen als je dronken bent dus. Wij besloten om een tube te huren, de barretjes voorbij te drijven en te genieten van de mooie natuur. Was heerlijk en rustgevend. Behalve ’s avonds, want toen bleek wel dat ik verbrand was 🙂

Uiteraard hebben we ook genoeg gefeest met zijn vieren, zo’n beetje alle
afleveringen van Friends en Family guy gezien (wat hier meer dan populair is)
en zijn Ed, Dan en ik ook nog een wandeling langs de bergen wezen maken.

Andy besloot om langer in Vang Vieng te blijven en Ed en ik zijn de bus
ingestapt naar de 4000 Islands. Na weer een 18 uur durende busreis kwamen we
aan in Pakse, daar moesten we weer een minibus in voor 2 uur en toen konden we
met een longtailboot naar het Don Det worden gebracht. Wow..wat een verademing
om daar aan te komen. Complete rust! We hebben de eerste 3 nachten bij Sunset
Bungalows overnacht, maar hier was het nog druk, voor Don Det begrippen. Daarna
zijn we naar Vixay Guesthouse verhuisd voor de volgende 6 nachten. Ja..we zijn
hier 9 dagen gebleven en hebben 9 dagen niets gedaan, behalve in een hangmat
gehangen, muziek geluisterd en genieten van het uitzicht. Ok..we hebben een
middag een fiets gehuurd om het eiland rond te gaan, maar daar was het ook wel
mee gezegd. Daarnaast was het ook nog eens super goedkoop. 1,50 euro per nacht,
per persoon in een bungalow met uitzicht op het water. Dat is goed te doen he
🙂

Op 16 mei MOESTEN we Laos verlaten, omdat onze visas afliepen. Ik had het
liefst nog 2 weken op de 4000 islands gebleven. Het was een heerlijk pauze in
mijn reis om even niets te doen en om te bedenken wat ik allemaal wil gaan doen
de komende tijd. Jullie merken al aan dit reisverhaal dat het niet lang is en
ik ook niet bijzonder veel heb gezien en heb gedaan, maar juist dat was
heerlijk!!

We zijn terug gegaan naar Vientienne en hebben daar onze visas geregeld voor
Vietnam en zijn de volgende dag de bus ingestapt. Op naar Vietnam!

Op 17 mei kwamen we, na een busrit van 28 uur!! aan in Hanoi. Wow..dat was nog
eens een avontuur. De bedden waren niet breder dan mijn heupen en kon mijn
benen niet strekken. Een Engels meisje was aan het huilen omdat zij een bed
hadden achterin de bus, maar wat weinig ruimte boven hun hoofd had. Het meisje
was claustrofobisch en was helemaal in paniek. Uiteindelijk besloot het stel om
de tas te pakken en niet met die bus mee te gaan. Ed en ik besloten onze plek
af te staan en zelf die ‘grot’ maar in te gaan. Tijdens een 28 urende busrit
leer je veel mensen kennen, dus het was best gezellig. Uiteindelijk bleven we
allemaal in hetzelfde hotel slapen in Hanoi en hebben we gezellige avondjes met
elkaar gehad.

In Hanoi zijn we naar het War Museum geweest wat erg interessant was. Buiten
stonden er veel oude gevechtsvliegtuigen, tanks helicopters. Verder hebben we
nog een bezoek gebracht aan het Ho Chi Mingh Mausoleum en zijn we de stad wezen
ronddwalen. Hanoi heeft een mooi centrum, maar het is er ontzettend druk. Er
wonen 6 miljoen mensen in deze stad en er rijden zo’n 1 miljoen scooters rond.
Genoeg dus 🙂

Ik ben inmiddels al in Ho Chi Minh city, maar ik zal binnenkort weer een update plaatsen over mijn belevenissen in Vietnam.

Dikke kus voor jullie allemaal!

P.s. Ik heb besloten om minimaal 3 maanden in Melbourne, Australie te gaan werken. Dus…mocht iemand nog iets weten qua werk/wonen. Let me know!